weekend(29/8-30/8) en (4/9-6-9)GAAF! - Reisverslag uit Page, Verenigde Staten van Anouk Beijsterveldt - WaarBenJij.nu weekend(29/8-30/8) en (4/9-6-9)GAAF! - Reisverslag uit Page, Verenigde Staten van Anouk Beijsterveldt - WaarBenJij.nu

weekend(29/8-30/8) en (4/9-6-9)GAAF!

Blijf op de hoogte en volg Anouk

09 September 2015 | Verenigde Staten, Page

vandaag gaan hardlopen rond half 8, ik was een beetje geïrriteerd. ik was volleybal gaan spelen met Dewi, maar aangezien ik dat niet kan hoopte ik dat op zijn minst iemand me dat een beetje uit kon leggen. Mentaliteit is hier toch anders dan in Nederland. Ze kijken je geërgerd aan omdat je het niet goed doet maar helpen ho maar. Dus nee voor mij geen volleyballen meer!!

Zaterdag 29 augustus
Lekker uitgeslapen en nog wat huiswerk gedaan. Rond de middag naar een leuk cafeetje gegaan waar ik al eerder was geweest en vanuit daar met Dewi, Yvonne, Marco en Lucas gaan lunchen bij een pizzaria. Een grote lunch uiteindelijk. Dus in de avond had ik al niet meer zo honger. We wilden gaan tennissen maar de PE building was gesloten vanaf 2 uur dus konden we geen equipment regelen.
In de avond zijn we nog even de bar in geweest, ik wilde het niet te laat maken. Aangezien gisteren al een feetjes was en ik (en yvonne) morgen weer redelijk op tijd uit bed moesten voor de paarden range. De Bar was wel gezellig.

Zondag 31 augustus
Vanochtend ging om 8 uur de wekker, grote moeite om uit bed te komen. Gelukkig had ik erg veel zin om naar the hors rescue thing te gaan!. Om 9 uur werden Yvonne, Matteo( een Duitse jongen die ik niet eerder had gezien) en ik opgehaald en reden we naar Summit view rance om de paarden daar te bezoeken en te verzorgen. Dit was echt heel erg bijzonder. Sommige paarden waren het niet gewend om mensen in de buurt te hebben, omdat voor hun mensen stond als iemand die hun mishandeld. Dus we moesten geduld hebben. Dat deden we met liefde! Eerst verzamelden we allerlei spullen. Ook een soort muggenspray, omdat de muggen daar ziektes meedragen waar de paarden van kunnen overlijden. Daarna liepen we een mijl naar de paarden. Eerst kwamen we drie nieuwe tegen die vonden het uiteindelijk goed dat we ze aanraakten en uiteindelijk konden we dus vliegen spray op doen. Eerst op een handdoek en ze dan aaien. Spuiten zou ze laten schrikken en dat was niet de bedoeling. Hierna liepen we naar vijf andere paarden, hiervan was er een wit, een doof en twee ontzettend bang. De witte was echt een aandachtstrekker. Ik werd verliefd op een heel mooi bruinig paard. Hij vond het eerst niet goed dat ik hem in zijn gezicht aanraakte maar uiteindelijk was dat ook goed echt een schatje! Helaas konden we niet alle paarden insmeren met vliegenspray. Sommige waren echt te bang om überhaupt aangeraakt te worden.
Rond een uur of 12 waren we thuis en ben ik lekker gaan douche.

Tegen een uur of 1 a 2 uur gingen Yvonne en ik op de fiets naar Moe’s huis/zwembad. Dewi en Marco waren al vertrokken met de fiets. Daar aangekomen lekker het zwembad ingedoken en kunnen zonnen. Wat voelde dit lekker als vakantie!
Tegen half 6 zijn we terug gefietst en zelfgemaakte pizza gaan eten bij mij. Smaakte goed. Mijn huisgenootjes hebben zo een apparaat waar je je pizza oplegt en zichzelf dan opwarmt door rond te draaien.

Maandag avond zwemmen en dinsdag avond een hiphop les! :).
Morgen weer naar school, weer totaal iets anders


Samenvatting schoolweek:
Maandag na de lessen zijn Dewi, Yvonne en ik eerst gaan zwemmen en na het eten met een groepje gaan bowlen. Dit was erg leuk. ik haf 65 punten en van mijn groep was de hoogste score 74 punten. (van de andere groep 120 maar dat telen we maar niet mee.)
Dinsdag was onze eerste hiphop les. Dit was best grappig. Paar moves geleerd. Toch moet ik nog veel oefenen!
Woensdag tussen de lessen door kregen alle internationale studenten hun tuberculose skintest. ik heb hiervoor een uur in de rij gestaan met een hoop anderen. Na een uur kreeg ik een bord in mijn hand die ik in moest vullen en werd er tegen de groep achter mij gezegd dat ze naar huis moesten en dat er een nieuwe afspraak gemaakt zou worden. Dit is echt ontzettend slecht geregeld door de school!
ze vertelde dat ze er vorig jaar 40 hadden voor 2 uur en dit jaar 120 ook in 2 uur. sukkels dat gaat niet...
Maar ik had echt geluk dat ik nog eens terug hoefde. Vrijdag moest ik terug voor controle dat is alles.


Vrijdag 4 september
Eerst naar school. Gelukkig had ik gisteren mijn spullen al ingepakt voor het camperen.
In de middag hoefde ik alleen nog maar mijn luchtbed op te halen en konden we vertrekken.
Ik was rond 4 uur thuis de rest (Dewi,Yvonne,marco en Boris) waren bij Walmart voor wat boodschappen. Tegen kwart voor 5 waren ze terug, snel alles ingepakt in de auto en we konden vertrekken. De andere groep zou morgen vertrekken( Lennart, Anthony, Victoria en Lauren).
Onderweg nog even gestopt, waar je van een afstand Zion kon zien.
Omdat het toch 2,5 uur rijden was kwamen we in het donder aan bij Lake Powell bij camping: Lone rock beach camping. Dit was in Glen Canyon National Recreation Area.
Eerst begonnen we maar met het opzetten van de tent, doormiddel van het aanlaten van de auto lampen. Het was erg druk en vonden toch een mooi plekje tegen het water aan. Eigenlijk ging dit best goed met zijn vijven. Hierna alle spullen verzameld en goed in de tent gelegd om later te gaan slapen. We hadden al het materiaal op school gehuurd dus dat was echt super handig. Ook hadden we een soort van kookplaat gehuurd en die gebruikten we nu om te koken. Hamburgers met brood, kaas en groenten. Na het eten zijn we gaan slapen morgen stond de wekker om 7 uur. Genoeg te doen!.
Het deel waar we sliepen lag in Arizona in de buurt van de plaats Page.

Zaterdag 5 september
Zo om 7 uur ging de wekker het was nog een beetje fris maar al snel was het al bijna te warm buiten. Maar was is het prachtig hier wakker worden! Als je de tent open doet zie je the lake en the moutains around it. So beautiful! Slapen was heel knus als ik mij omdraaide lag ik of tegen Dewi en aan de andere kant tegen Yvonne aan. Ook het matras was vrij dun en je voelde het zand onder je goed. Maar de plek was het allemaal waard. Echt geweldig.
Eerst zijn we gaan ontbijten en zijn we vertrokken naar een famous dam. Deze schijnt niet meer echt gebruikt te worden maar is echt mega groot. Er schijnen ook een paar mensen tijden de bouw te zijn overleden. Nou ik zou daar ook niet naar beneden willen vallen hoe hoog het is.
Na de Dam zijn we naar Lake Powell Horseshoe Bend gereden. Dit was een soort van rots in het water die de afdruk had van een paarden hoef. Heel apart gezicht en heel beroemd. We moesten er nog wel een stukje voor lopen in de warmte. Het is hier namelijk warmer dan in Cedar City.
Na de Horseshoe zijn we ergens anders gestopt voor een hike. Dit was over rotsen in de hoop dichter bij the lake te kunnen komen om te gaan zwemmen. Helaas zaten we daar veelste hoog voor.

Later zijn we verder gereden en wilden we een weg in rijden. Eerst konden we deze niet vinden en hebben we dit aan een man gevraagd. Hij waarschuwde ons dat onze auto misschien niet goed genoeg was voor de offroade route, toch bracht hij er ons helemaal heen. Super vriendelijk zijn ze hier! Tjaa en toen het was echt een bijzondere route om te rijden. Eerst over een soort van heide en later tussen de rotsen en over de leeg staande rivier. Tot we bij een zanderig punt kwamen en toch best stijl omhoog moesten. Helaas dit was te stijl we reden achteruit en kwamen vast ze zitten met de auto. Hier hebben we ongeveer 3 uur lang liggen graven met ze allen en stenen onder de banden proberen te leggen om eruit te komen. Ondertussen was het ontzettend warm en kwam er zelfs een ijskoude regenbui die zo hard was zodat we terug in de auto moesten. Maar ik moet zeggen ik was met de meest toffe mensen op pad we bleven allemaal zo rustig en doorgaan. Ik voelde me op den duur wel duizelig. Omdat we in the middle of nowhere stonden hadden we ook geen bereik. Gelukkig na 3 uur kwamen er twee andere auto’s die ons geholpen hebben. Wat waren we blij! Ik ben in de auto gaan zitten en gaan rijden terwijl de rest de auto omhoog trok van achteren het zand uit. Hierna heb ik de auto gedraaid en overgegeven aan Marco die terug reed door het zand.
Ons doel was om naar the beach te gaan maar we zijn hierna toch maar terug gereden naar de camping in plaats van met het aanbod van onze redders om met hun auto mee te rijden verder naar the beach. Wat waren we uitgeput. Bij aankomst bij de camping moesten we nog boodschappen doen. Het duurde een eeuwigheid voordat Yvonne en Marco weer terug waren van het boodschappen doen. Ondertussen hadden Dewi, Boris en ik een hamburger aangeboden gekregen van de buren om de honger te stelen. Uiteindelijk werd het weer eten in het donker. Dit keer was het pizza. Rond een uur of 10/half 11 gaan slapen en de rest kwam later. Ik was zo moe haha. Ik weet nog dat ik mijn ogen open deed en dat Boris in de tent lag en ze nog even dicht deed en weer open en toen lag de rest er ook dat was wel even vreemd. Voor morgen hebben we geen wekker.
Wat ik helemaal vergeet toen we terug kwamen was onze tent kapot. Door de wind was de buitentent eraf gewaaid en een stok gebroken. Met ducktape hebben hem proberen te fixen.

Nou vandaag zou de andere groep aankomen, helaas hebben we ze niet kunnen vinden. Vreemd maar het is niet anders. We hebben geen bereik om de camping en genieten toch wel met elkaar. We hebben nog wel even gezocht naar dezelfde tent maar niet gevonden.

Zondag 6 september
Aangezien het om 8 uur al niet meer uit te houden was in de tent was iedereen lekker vroeg wakker. Boris ging met de auto breakfast halen en ik ben gaan douche met Yvonne. Dit was bijna net zo bijzonder als het wakker worden op deze mooie plek. Het waren buiten douches. Zo we moesten douche in onze bikini met een prachtig uitzicht op het meer. Iedereen keek wel naar ons, stonden we daar onze haren te wassen met shampoo midden in de natuur. Maar lekker was het wel!

Na het ontbijt wilde we naar een museum in Page. Natuurlijk was die dicht… het is zondag…
Dus zijn we teruggereden naar de plek waar we gisteren die hike hadden gedaan. Als je daar iets verder reed kon je via de rosten naar beneden wandelen en zo toch bij het water uitkomen. Hier hebben we heel de middag besteed. Lekker zwemmen beetje zonnen en weer zwemmen (ik ben wel rood geworden ondanks het insmeren).
Na het zwemmen zijn we terug gegaan naar de camping om Dewi haar telefoon te halen aangezien er maandag familie van haar langs zou komen. De tent stond nog recht.
Hierna zijn we naar de macdonals gegaan voor wifi en besloten we uiteten te gaan voor een keer. Hier kreeg Marco een facebook bericht van Victoria waar ze stonden. Dus we hoopten dat we bij terugkomst de rest konden vinden.

We aten in een bbq restaurant. Erg leuk. In nam een salade met kip van de bbq. Smaakte good. Na het eten reden we terug naar de camping en gingen Yvonne en ik op zoek naar de anderen. Na een hoop zoekwerk zagen we uiteindelijk dezelfde tent als die van ons. Echt op een onmogelijke plek, daar zouden we ze normaal echt niet hebben gezocht. Bij aankomst waren alleen Anthony en Lennart er nog. Victoria en Lauren waren in de middag al naar huis gegaan. Lauren vond het er wel erg mooi maar het camperen was genoeg voor een nacht voor haar.
Toen we terug liepen om spullen te halen was de buitentent weer weggewaaid. Gisteren had ik al het zand eruit gehaald maar daar had ik nu geen zin meer in. We hebben de buitentent terug gedaan en alles zo gelaten. Het was toch de laatste nacht hier(helaas).
De rest van de avond hebben we op hun plek besteed. Gezellig een kampvuur gemaakt en genoten van uitzicht en van de sterrenhemel. Prachtige plek om te zijn. Ik mis het nu al.
Ik heb geen idee hoe laat we zijn gaan slapen. We zijn ieder geval met ze alle terug gelopen en gaan slapen. Morgen moeten helaas al weer naar huis. Het was een top

Maandag 7 september: Labor day
Ook vanochtend weer om 8 uur uit bed gegaan. Dit keer was het minder warm maar ik kon toch niet meer slapen. We zijn vrij snel begonnen aan het inpakken van alles en in de auto stoppen. We zouden bij Anthony en Lennart gaan ontbijten. Ik denk dat we binnen een uur bij hun stonden voor ontbijt. We kregen een heerlijk eitje met spek voor op brood van Anthony. Dat smaakte heerlijk!
Tegen een uur of 10 zijn we terug gereden. Wat had ik graag langer willen blijven. Ze boden het aan maar ik had helaas nog schoolwerk dat belangrijker was.

De rest van de middag(we waren rond half 1 terug) heb ik besteed aan in bad gaan, alles wassen en huiswerk maken voor de volgende week.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Anouk

In plaats van mijn minor voor Hbo-Rechten in Nederland te volgen, heb ik ervoor gekozen om deze in Amerika te volgen. Ik ga voor 5 maanden naar Cedar City, Utah, America!

Actief sinds 18 Aug. 2015
Verslag gelezen: 175
Totaal aantal bezoekers 6107

Voorgaande reizen:

29 Juli 2015 - 31 December 2015

Mijn reis naar Amerika

Landen bezocht: